براي سالهاي طولاني، كاربرد و اجراي نتايج بدست آمده از واحدهاي تحقيق و توسعه عامل مهمي جهت رشد اقتصادي و تغييرات فن آورانه در كشورهاي توسعه يافته بوده و هست، در اين كشورها رابطه مستقيمي بين رشد اقتصادي و افزايش سطح رفاه مردم و سرمايه گذاري اصولي در بخش تحقيق و توسعه ديده مي شود. از آنجايي كه موسسات و شركت هاي بين المللي نقش مهم و عمده اي را در تحقيق و توسعه و فعاليتهاي نوآورانه بازي مي كنند توجه به فعاليتهاي بنگاه هاي اقتصادي بين المللي در روند جهاني سازي R&D امري ضروري است.
با نگاهي به فعاليتهاي سازمانهاي تجاري و اقتصادي فرامليتي در كشورهاي توسعه يافته درمي يابيم كه توجه به بازارهاي خارجي و توسعه بازار توليدات در كنار دسترسي به منابع و تامين مواد اوليه مورد نياز براي داشتن توسعه پايدار و تداوم سوددهي موسسه اجتناب ناپذير تلقي مي شود.
در يك نتيجه گيري كلي با توجه به آمار مي توان اينطور گفت كه سازمانهاي بين المللي بر خلاف روند كلي در دهه هاي ۶۰ و ۷۰ ميلادي در زمينه سهم R&D خارجي در شركت هاي بزرگ فرا مليتي تمايل به پراكنده كردن و عدم تمركز فعاليتهاي مربوط به تحقيق و توسعه را در سر مي پرورانند در اين كوشش سعي شده عوامل موثر بر اتخاذ اين تصميم در موسسات بين المللي و فرامليتي بررسي شود.